قسمت اول :
دوران استیلای فیزیک کلاسیک با آمدن نظریههای نسبیت و مکانیک کوانتومی در اوایل قرن بیستم پایان یافت. هرچند نظریههای نسبیت و مکانیک کوانتومی پیش از نظریهی شانون مطرح شدند، با این حال در واقع هر دو نظریههای اطلاعاتی هستند.
در واقع بنیادهای نظریهی اطلاعات در بستر هر دوی آنها نهفته است. از طرفی نظریهی اطلاعات ممکن است کلید حل اسرار نسبیت و مکانیک کوانتومی و تضاد دردسرساز میان آن دو باشد. هر دو نظریهی نسبیت و مکانیک کوانتومی،ذاتاً به آنتروپی و اطلاعات ربط پیدا میکنند. آلبرت اینشتین که بانی و محرک هر دو تحول نسبیت و مکانیک کوانتومی بود، و در اوایل دوران توجهاش به آنتروپی، ترمودینامیک و مکانیک آماری تا اندازهای در پی این ارتباط رفت. شکی نیست که نخستین تحول اینشتین، یعنی نسبیت نظریهای است که مستقیماً متوجه تبادل اطلاعات است:
ایدهی اصلی این نظریه آن است که اطلاعات نمیتوانند سریعتر از سرعت نور حرکت کنند. با این همه، این امر باعث توقف فیزیکدانان در ساخت دستگاههای سریعتر از نور و ماشین زمان نگردید. بعضی از آنها واقعا کار میکنند.