کشف درخشان ترین ستاره در جهان با میدان مغناطیسی عظیم!

مشاهدات تلسکوپ اشعه ایکس چاندرا یک میدان مغناطیسی غیرعادی را به دور یک ستاره نوع O بنام NGC 1624-2 نشان می دهد که شامل یک طوفان مواج شدید و پلاسمای متراکم است که اشعه ایکس را قبل از این که بتواند به فضا انتشار یابد، جذب کرده است.

 

این تصویر متعلق به خوشه ستاره ای باز NGC 1624 است، فلش آبی ستاره NGC 1624-2 را نشان می دهد.

به گزارش دنفر، این یافته ها حاصل مطالعات یک تیم از محققان موسسه فناوری فلوریدا به رهبری استادیار «ورونیک پتی» است. این داده ها به دانشمندان کمک می کند تا درک بهتری از چرخه ی تکاملی ستاره های غول پیکر داشته باشند که برای تشکیل فلزات مورد نیاز ستاره ها و سیاره های دیگر ضروری هستند.

ستاره های عظیم نوع O پرجرم ترین و درخشان ترین ستاره های جهان هستند که میدان مغناطیسی عظیمی در نوع خود دارند. ورونیک پتی، میدان مغناطیسی ستاره ای بنام NGC 1624-2 را یافته که گازهای اشعه ی ایکس در حال فرار از ستاره در آن گیر افتاده و مجددا جذب ستاره شده است. بادهای ستاره ای NGC 1624-2 سه تا پنج بار سریع تر و حدقل ۱۰۰ هزار بار چگال تر از بادهای خورشیدی ما است.

این گازها به شدت با میدان مغناطیسی در گلاویز هستند و ذراتی را که هاله بزرگ و داغ ستاره، ایجاد می کنند را به دام می اندازند. در واقع پلاسمای خیلی متراکم میدان مغناطیسی، به باد ستاره ای اجازه نمی دهد که از ستاره ی خود دور شود و بنابراین این جریان بزرگ مجبور به سقوط به خط استوای مغناطیسی ستاره است که شوک گرمایی پلاسما نیز در این حالت به ۱۰ میلیون کلوین می رسد.

میدان مغناطیسی ستاره ی NGC 1624-2 بیست هزار برابر قوی تر از میدان مغناطیسی خورشید ما است، اگر این ستاره در مرکز منظومه شمسی بود حلقه های داغ پلاسما تا نزدیکی مدار سیاره ی ناهید گسترش پیدا می کرد. به گفته ی اخترشناسان، تنها یک دهم ستاره های پرجرم میدان مغناطیسی دارند. بر خلاف ستاره های کوچکتر مانند خورشید که میدان مغناطیسی را با دینام داخلی ایجاد می کنند، میدان مغناطیسی در ستاره های بزرگ به شکل فسیلی از برخی اتفاقات اولیه در تکامل ستاره باقی مانده که شاید عامل شکل گیری اش حاصل برخورد با یک ستاره ی دیگر باشد. جزئیات بیشتر این پژوهش در ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی منتشر شده است.

  منبع: dailygalaxy.com