دانشمندان آمریکایی با شبیه سازی شرایط هسته زمین در آزمایشگاه توانسته‌اند اسرار میدان مغناطیسی زمین را رمزگشایی کنند. بدون میدان معناطیسی زمین که از سیاره در برابر تابش‌های مرگبار کیهانی محافظت میکند، حیات نمی‌توانست به شکل امروزی وجود داشته باشد.
درک زمان یکی از بزرگ‌ترین پرسش‌های بی پاسخ در علم فیزیک است، مفهومی که در طول تاریخ؛ ذهن بسیاری از فیلسوفان و دانشمندان را به خود مشغول کرده و آنها را همواره متحیر ساخته است. زمان چیست؟ چرا اینطور به نظر می‌‌رسد که زمان دارای جهت است؟ مفهومی که از آن به عنوان “پیکان زمان” یاد می‌‌شود. این مفهوم، زمان را نامتقارن معرفی میکند- اگرچه اغلب قوانین کیهان کاملا متقارن هستند.
در فرضیه ی تازه ای که از سوی استیون هاوکینگ و چند فیزیکدان دیگر مطرح شده، سیاهچاله ها می توانند “مو”هایی روشن داشته باشند که از ذراتی شبحگون با انرژی صفر درست شده باشد.
تصویری هنری از فضای پیرامون یک سیاهچاله، از جمله قرص برافزایشی آن، فواره ی آن، و میدان مغناطیسی‌اش
ستاره‌شناسان ژاپنی برای نخستین بار سوسوی کمرنگی از نور مرئی را در یک سیاهچاله نزدیک مشاهده کرده‌اند و مدعی هستند که هر کسی با یک تلسکوپ معمولی ۲۰ سانتیمتری میتواند این نور را مشاهده کند.
دنیا وارد عصر تازه ای شده است، دورانی که نسل جدید کامپیوترها که به کامپیوترهای کوانتومی موسوم هستند می توانند زندگی انسانها را متحول کنند.
نتایج مطالعه محققان استرالیایی نشان می دهد که برخلاف تئوری های قبلی، در اکثر ستارگان میدان مغناطیسی قویی وجود دارد. در حالی که پیش از این تصور می شد تنها پنج درصد از ستارگان میدان مغناطیسی قوی دارند.
تیمی از اخترشناسان کهکشان ِ عجیبی را شناسایی کردند که مثل برخی از کهکشان‌ها دو سیاهچاله دارد، اما در اطراف ِ یکی از آنها هیچ ستاره‌ای وجود ندارد.
دانشمندان با استفاده از ماهواره ی انتگرال(Integral) متعلق به آژانس فضایی اروپا، سیستم سیاهچاله‌ای را رصد کرده‌اند که پس از ۲۶ سال، دوباره فعالیت خود را از سر گرفته است.
تصویری هنری از سیاهچاله و ستاره ی همدم
بر اساس بهترین نظریه‌های فیزیکی حال حاضر، کیهان باید به سرعت پس از تورم و انبساط یعنی در کسری از ثانیه بعد از بیگ بنگ دچار فروپاشی می شد، اما چنین نشد! مشکل از اینجا شروع می شود که بحث بوزون هیگز به میان می‌‌آید. بوزون هیگز، ذره ی بنیادین اولیه‌ایست که در جریان تورم کیهانی به وجود آمده و نشان می دهد چرا ذرات جرم دارند.
این تصویر تلسکوپ مادون قرمز اسپیتزر، ستون جنوبی یکی از مناطق تشکیل ستاره در سحابی کارینا را نشان میدهد.
قسمت اول :
دوران استیلای فیزیک کلاسیک با آمدن نظریه‌های نسبیت و مکانیک کوانتومی در اوایل قرن بیستم پایان یافت. هرچند نظریه‌های نسبیت و مکانیک کوانتومی پیش از نظریه‌ی شانون مطرح شدند، با این حال در واقع هر دو نظریه‌های اطلاعاتی هستند.
در واقع بنیادهای نظریه‌ی اطلاعات در بستر هر دوی آنها نهفته است. از طرفی نظریه‌ی اطلاعات ممکن است کلید حل اسرار نسبیت و مکانیک کوانتومی و تضاد دردسرساز میان آن دو باشد. هر دو نظریه‌ی نسبیت و مکانیک کوانتومی،ذاتاً به آنتروپی و اطلاعات ربط پیدا می‌کنند. آلبرت اینشتین که بانی و محرک هر دو تحول نسبیت و مکانیک کوانتومی بود، و در اوایل دوران توجه‌اش به آنتروپی، ترمودینامیک و مکانیک آماری تا اندازه‌ای در پی این ارتباط رفت. شکی نیست که نخستین تحول اینشتین، یعنی نسبیت نظریه‌ای است که مستقیماً متوجه تبادل اطلاعات است:
ایده‌ی اصلی این نظریه آن است که اطلاعات نمی‌توانند سریع‌تر از سرعت نور حرکت کنند. با این همه، این امر باعث توقف فیزیکدانان در ساخت دستگاه‌های سریع‌تر از نور و ماشین زمان نگردید. بعضی از آنها واقعا کار می‌کنند.
