جهان های موازی وجود دارند و با یکدیگر برهم کنش دارند!

 طرح جهان های موازی یکی از موضوعات مورد علاقه نویسندگان علمی تخیلی یا برنامه های تلویزیونی است و برای بسیاری پژوهشگران جذابیت دارد. بنابراین زمانی که گروهی از فیزیکدانان گرد هم آمدند تا در مورد طرح جهان های موازی به کاوش بپردازند به نظر می رسد که توانستند در مورد وجود جهان های موازی به نتیجه ای فراتر از تنها یک فرضیه دست یابند. آنها نظریه ای ایجاد کردند که دلیل ریاضیاتی بسیار محکم تری را فراهم می آورد که چیزی شبیه به این ممکن است وجود داشته باشد!

 

تئوری جهان های بسیار که برهم اثر می گذارند

تئوری جهان های بسیار که بر هم تاثیر می گذارند (MIW) شبیه به فرضیه چند جهانی پیشین است اما بسیار فراتر از آن می رود. گروهی از فیزیکدانان استرالیایی و آمریکایی پیشنهاد می دهند که شاید چندین نوع از جهان ما وجود داشته باشد که می توانند در یک سطح کوانتومی بر یکدیگر اثر بگذارند. دکتر هاوارد وایزمن و دکتر مایکل هال از دانشگاه گریفیس (Griffith University) در استرالیا به همراه دکتر دیرک آندره دِکِرت از دانشگاه کالیفرنیا نظریه به اصطلاح “جهان های بسیار که بر هم تاثیر می گذارند” را در مجله Physical Review X منتشر کردند.

بحث ما این است که در محدوده جهان های بسیار بی شمار عملکرد موج می تواند از حرکت این جهان ها بازیابی شود (به عنوان موضوعی ثانویه). ما نظریه ای ساده از رویکرد “جهان های بسیار که بر هم تاثیر می گذارند” ارائه داده ایم و نشان دادیم که می تواند برخی پدیده های کوآنتومی عام را به عنوان پی آمد مستقیم دفع دو طرفه بین جهان ها بازتولید نماید- نظیر تئوری ارنفست (Ehrenfest)، پخش بسته موج، تونل زنی در طول یک سد (barrier tunneling) و انرژی نقطه صفر. در نهایت، ما با استفاده از روشمان شبیه سازی عددی انجام می دهیم. ما ثابت کردیم که اول از همه این روش می تواند برای محاسبه حالات عرصه کوانتومی به کار رود و دوم اینکه قابلیت تکرار پذیری دارد، دستکم به صورت کِیفی و در پدیده تداخل دو شکاف.

به عبارت دیگر دوباره باید اینطور گفت

این حقیقتی شناخته شده است که مکانیک کوانتومی پدیده های عجیبی به نمایش می گذارد که اصول برهان علت و معلول را نقض می کند. به همین دلیل است که توصیف ماهیت این پدیده ها دشوار است. دکتر وایزمن در ایمیلی به هافینگتون پست(Huffington Post) گفت:« هر توصیفی از پدیده های کوانتومی عجیب غریب خواهد بود و مکانیک کوآنتومی استاندارد در واقع هیچ توضیحی برای ارائه ندارد- تنها پیش بینی هایی برای آزمایش های آزمایشگاهی انجام می دهد. توصیف جدید ما… این است که جهان های معمولی (غیر کوانتومی) موازی ای وجود دارند که با یکدیگر به شکلی خاص و ظریف برهمکنش دارند.»

تئوری جهان های بسیار

این نظریه جهان های موازی جدید جایگزینی برای مفهوم جهان های بسیار است که در دهه های ۱۹۵۰ توسط فیزیکدان آمریکایی هیو اِوِرِت برای تعریف توانایی ذرات کوانتومی برای قرار گرفتن در دو وضعیت به صورت همزمان ارائه داده شد. او پیشنهاد کرد که هر دو حالت در واقعیت هایی متفاوت با هم وجود دارند به همین دلیل است که به نظر می رسد ذرات کوانتومی می توانند در آن واحد دو محل را اشغال کنند.

مطابق فرضیه “تفسیر جهان های بسیار”…

• هر نسخه از واقعیت به دسته ای از واقعیت های جدید انشعاب می یابد.
• هر واقعیت به صورت جداگانه وجود دارد.
• هر واقعیت نمی تواند با دیگری تعامل داشته باشد.

از این نقطه نظر، نظریه “جهان های بسیار که برهم تاثیرگذارند” به طور کلی متفاوت است. زیرا پیش بینی می کند که چندین جهان می توانند روی هم بیافتند و بر یکدیگر تاثیر بگذارند.

نکات اساسی برای درک نظریه جهان های بسیار که بر هم تاثیر می گذارند

سه نکته اساسی برای درک نظریه MIW وجود دارد:

• تعداد بسیار عظیمی از جهان ها وجود دارند، برخی از آنها تقریبا همانند هم هستند.
• تمام این جهان ها به یک اندازه واقعی هستند.
• نیروی دافعه ای بین جهان های مشابه وجود دارد که دلیل برهمکنش کوانتومی بین آنها است.

دکتر وایزمن گفت:« زیبایی روش ما این است که اگر تنها یک جهان وجود داشته باشد نظریه ما به مکانیک نیوتنی تقلیل می یابد در حالی که اگر تعداد عظیمی از جهان ها وجود داشته باشند مکانیک کوانتومی را تکرار می کند. در این میان چیز جدیدی را پیش بینی می کند که نه نظریه نیوتن است و نه نظریه کوانتومی. ما همچنین بر این باور هستیم که برای ایجاد تصویر ذهنی از اثرات کوانتومی، طرح ریزی آزمایش هایی برای آزمودن و بهره برداری از پدیده های کوانتومی سودمند خواهد بود.»

پیشروی رو به جلو و به سوی آینده

دکتر هاوارد وایزمن و گروهش درباره دورنمای تحقیقشان خوشبین هستند. وی گفت: « گمان می کنم بسیاری از افراد هستند که از تفاسیر فعلی خوششان نمی آید و آنها کسانی هستند که شاید به تفسیر و نظریه ما خیلی علاقه نشان دهند. امیدوارم برخی آنها آنقدر علاقه مند باشند که به زودی شروع به کار بر روی این نظریه کنند، زیرا سوال های بسیاری هستند که باید به آنها پاسخ داد… اما نظر برهم کنش ها با دیگر جهان ها دیگر تنها یک خیال نیست.»