فهرست برندگان جایزه نوبل فیزیک ( 2 )

۱۹۵۱		جان داگلاس کاکرافت	بریتانیا	در مورد استحاله هسته‌های اتمی به وسیله ذرات اتمی دارای شتاب.
		ارنست والتون	ایرلند
۱۹۵۲		فلیکس بلوخ	سوئیس  آمریکا	به خاطر روشهای جدید دربارهٔ اکتشافها و آزمایشات تشدید مغناطیسی هسته
		ادوارد میلز پورسل	آمریکا
۱۹۵۳		فریتز زرنیکه	هلند	برای اختراع میکروسکوپ تباین فاز و روشهای مریوط به آن
۱۹۵۴		ماکس برن	بریتانیا	به خاطر تحقیقات بنیادی‌اش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر احتمالاتی او از تابع موج
		والتر بوث	آلمان	برای ارائه روش تطابق و کشفهایش با بکارگیری این روش
۱۹۵۵		ویلیس اوژن لمب	آمریکا	پیدا کردن ساختار ریز طیف هیدروژن
		پولیکارپ کوش	آمریکا	به منظور محاسبه دقیق گشتاور مغناطیستی الکترون
۱۹۵۶		جان باردین	آمریکا	برای مطالعه و تحقیق در مورد نیمرسانها و پیدا کردن اثر ترانریستور
		والتر هاوسر براتین	آمریکا
		ویلیام شاکلی	آمریکا
۱۹۵۷		تسونگ-دائو لی	تایوان  آمریکا	به منظور تحقیق دربارهٔ قوانین پاریته که در نهایت منجر به کشف‌های مهمی در مورد ذرات بنیادی شد
		چن نینگ یانگ	تایوان  آمریکا
۱۹۵۸		پاول چرنکوف	روسیه	به خاطر کشف و تعبیر اثر چرنکوف، تابش چرنکوف
		لیا فرانک	روسیه
		ایگور یوگنیویچ تام	روسیه
۱۹۵۹		اوون چمبرلین	آمریکا	برای کشف پادپروتون
		امیلیو گینو سگر	ایتالیا  آمریکا
۱۹۶۰		دونالد آرتور گلایزر	آمریکا	به منظور ساخت و اختراع اتاقک حباب

۱۹۶۱–۱۹۸۰

سال	برندگان نوبل فیزیک		ملیت	بر اساس
۱۹۶۱		رابرت هافستاتر	آمریکا	«به خاطر مطالعات بدیع اش در مورد پراکنش الکترون در هسته‌های اتمی و کشفهایش در مورد ساختار نوکلئون‌ها»
		رودولف لودویگ موسباور	آلمان	«برای تحقیف دربارهٔ جذب تشدیدی پرتوهای گاما و کشف اثری که به نام خود او می‌باشد.»
۱۹۶۲		لو لانداو	روسیه	«به خاطر نظریه بدیع اش دربارهٔ ماده چگال، به خصوص در مورد هلیوم مایع.»
۱۹۶۳		یوجین ویگنر	آمریکا	«به خاطر کشف و کاربرد اصول بنیادی تقارن و تدوین نظریه هسته اتم.»
		ماریا ژئوپرت مایر	آمریکا	«به منظور تحقیق بر روی ساختار پوسته‌ای هسته»
		جی. هانس دی. جنسن	آلمان
۱۹۶۴		نیکولای باسوف	روسیه	«به خاطر کارهای اساسی اش در زمینه الکنرونیک کوانتومی، که منجر به ساخت نوسانگرها و تقویت کننده‌ها بر پایه اصل میزر-لیزر شد.»
		الکساندر میخایلوویچ پروخورف	روسیه
		چارلز هارد تاونز	آمریکا
۱۹۶۵		ریچارد فاینمن	آمریکا	«به مننظور مطالعه در مورد الکترودینامیک کوانتومی که اثرات مهمی در فیزیک ذرات بنیادی دارد.»
		جولیان شوینگر	آمریکا
		سین‌ایترو تومونوجا	ژاپن
۱۹۶۶		آلفرد کاستلر	فرانسه	«برای گسترش راهکارهای اپتیکی برای تحقیق در مورد تشدید هرتزی در اتم‌ها»
۱۹۶۷		هانس بته	آمریکا	به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنشهای هسته‌ای و به خصوص کشفیات او دربارهٔ تولید انرژی در ستارگان.
۱۹۶۸		لوئیس والتر آلوارز	آمریکا	«به منظور گسترش و ارتقاء فیزیک ذرات بنیادی، به خصوص دربارهٔ حالتهای تشدیدی.»
۱۹۶۹		موری گل-مان	آمریکا	«به خاطر مشارکتش در طبقه‌بندی ذرات بنیادی، و برهم کنش آنها و کشفهایش در این مورد»
۱۹۷۰		هانس اولوف گوستا آلفون	سوئد	«به منظور تحقیقاتش در مورد مغناطوهیدرودینامیک، و استفاده آن در فیزیک پلاسما»
		لوئی نل	فرانسه	«برای تحقیق درباره پادفرومغناطیس و فری مغناطیس، در فیزیک حالت جامد»
۱۹۷۱		دنیس گابور	بریتانیا	«به منظور پیدا کردن مبانی تمام‌نگاری»
۱۹۷۲		جان باردین	آمریکا	«برای ارائهٔ نظریه‌ای در بارهٔ ابررسانایی، نظریهٔ بی‌سی‌اس»
		لئون نیل کوپر	آمریکا
		جان رابرت شریفر	آمریکا
۱۹۷۳		لئو ایساکی	ژاپن	«کشف پدیدهٔ تونل زنی در نیم رسانه‌ها و ابر رسانه‌ها»
		ایوار جیاور	آمریکا  نروژ
		بریان دیوید جوزفسون	بریتانیا	«به منظور تحقیقاتش دربارهٔ خصوصیات عبور ابر جریان از سد تونلی.»
۱۹۷۴		مارتین رایل	بریتانیا	«به خاطر کشف تپ اخترهاو کارهای انجام گرفته در زمینهٔ نجوم رادیویی»
		آنتونی هویش	بریتانیا
۱۹۷۵		آگه بوهر	دانمارک	«به منظور پیدا کردن ارتباط میان حرکت جمعی و حرکت ذره، و ایجاد نظریه‌ای دربارهٔ ساختار هستهٔ اتم»
		بن روی ماتلسن	دانمارک
		لئو جیمز رینواتر	آمریکا
۱۹۷۶		برتون ریکتر	آمریکا	«برای کشف یک ذره بنیادی مهم.»
		ساموئل چائو چونگ تینگ	آمریکا
۱۹۷۷		فیلیپ وارن اندرسن	آمریکا	«به منظور کارهای انجام گرفته در زمینهٔ سیستم‌های مغناطیستی و سیستم‌های نامنظم.»
		نویل فرانسیس مات	بریتانیا
		جان هاسبورک وان ولک	آمریکا
۱۹۷۸		پیوتر کاپیتسا	روسیه	«به خاطر کارهایش روی فیزیک دماهای پایین.»
		آرنو آلان پنزیاس	آمریکا	«به خاطر کشف تابش میکروموجی زمینهٔ کیهانی، تابش زمینهٔ کیهانی»
		رابرت وودرو ویلسون	آمریکا
۱۹۷۹		شلدون لی گلاشو	آمریکا	«به منظور تحقیق در مورد مدل وحدت‌یافتهٔ نیروهای ضعیف و الکترومغناطیس و به خاطر پیش‌بینی در مورد جریان‌های بی‌اثر (خنثی).»
		عبدالسلام	پاکستان
		استیون واینبرگ	آمریکا
۱۹۸۰		جیمز کرونین	آمریکا	«به خاطر کشف موارد نقض اصول تقارن بنیادی در واپاشی مزون‌های کائون خنثی.»
		وال لوگسدون فیچ	آمریکا

۱۹۸۱–۲۰۰۰

سال	برندگان نوبل فیزیک		ملیت	بر اساس
۱۹۸۱		نیکولاس بلومبرگر	آمریکا	برای مشارکت در مورد طیف نمایی لیزری
		آرتور لئونارد شالو	آمریکا
		کای سیگبان	سوئد	برای تحقیقاتش درباره پیشبرد طیف نمایی الکترونی با تفکیک زیاد.
۱۹۸۲		کنت ویلسن	آمریکا	برای ارائه روشی در مورد تحلیل پدیده‌های بحرانی
۱۹۸۳		سابراهمانین چاندراسکار	هند  آمریکا	به پاس کارهایش در مورد ساختار و تحول ستاره‌ها.
		ویلیام آلفرد فاولر	آمریکا	به منظور بررسی درباره تشکیل عناصر شیمیایی در عالم.
۱۹۸۴		کارلو روبیا	ایتالیا	به خاطر سهم تعیین کننده اش در پروژه بزرگ که به کشف ذرات میانی W و Z منجر شد
		سیمون ون درمیر	هلند
۱۹۸۵		کلاوس فون کلیتسینگ	آلمان	به منظور پیدا کردن اثر کوانتومی هال
۱۹۸۶		ارنست روسکا	آلمان	برای ساختن میکروسکوپ الکترونی
		گرد بینینگ	آلمان	به خاطر ساخت میکروسکوپ الکترونی تونلی روبشی، میکروسکوپ تونلی روبشی
		هاینریش روهرر	سوئیس
۱۹۸۷		یوهانس جرج بدنورز	آلمان	برای کشف ابر رسانایی گرم.
		کارل الکساندر مولر	سوئیس
۱۹۸۸		لیان لدرمن	آمریکا	به خاطر آزمایشهایشان با باریکه نوترینو و کشف نوترینوی موئون.
		ملوین شوارتز	آمریکا
		جک اشتینبرگر	آمریکا
۱۹۸۹		نورمن فاستر رمزی	آمریکا	به خاطر کشفهایش در زمینه طیف نمایی تشدید اتمی، که به ساخت میرز هیدروژن و ساعت اتمی منجر شد
		هانس جرج دهملت	آمریکا	برای ارائه روشی به منظور دام اندازی اتم‌های منفرد.
		ولفگانگ پل	آلمان
۱۹۹۰		جروم ایزاک فریدمان	آمریکا	به مظور پژوهشهایشان در مورد پراکنش الکترونها از هسته‌ها، که بیان کننده کوارک در نوکلئونهاست.
		هنری وی کندال	آمریکا
		ریچارد ادوارد تایلور	کانادا  آمریکا
۱۹۹۱		پی‌یر-ژیل دوژن	فرانسه	به منظور پیدا کردن آرایش مولکولها در موادی مثل بلورهای مایع، ابر رسانها، پولیمرها.
۱۹۹۲		جورج چرپک	فرانسه	به منظور مشارکتش در ذره‌سنج و کارهایشان در رابطه با آشکارسازی الکترونی سریع برای ذرات پر انرژی
۱۹۹۳		راسل هالس	آمریکا	به منظور کشف نوع جدیدی از تپ‌اختر، که این کشف امکانات تازه‌ای برای مطالعهٔ جاذبه به وجود آورد.
		جوزف تیلور	آمریکا
۱۹۹۴		برترام برکهاوس	کانادا	برای توسعه طیف‌سنجی نوترونی و برای مشارکت‌های پیشگام به توسعه تکنیک‌های پراکندگی نوترون برای مطالعات فیزیک ماده چگال
		کلیفورد گلنوود شال	آمریکا	برای توسعه روش پراش نوترون و برای کمک به توسعهٔ تکنیک‌های پراکندگی نوترونی برای مطالعات فیزیک ماده چگال
۱۹۹۵		مارتین لویز پرل	آمریکا	برای کشف لپتون تاو و برای مشارکتهای پیشگام تجربی به فیزیک لپتون
		فردریک رینز	آمریکا	برای شناسایی نوترینو و برای مشارکتهای پیشگام در فیزیک لپتون
۱۹۹۶		دیوید موریس لی	آمریکا	برای کشف ابرشاره هلیوم
		داگلاس دین اشرفت	آمریکا
		رابرت کلمن ریچاردسون	آمریکا
۱۹۹۷		استیون چو	آمریکا	برای توسعه دادن روش‌های سرد کردن و به دام انداختن اتم‌ها با نور لیزری
		کلود کوهن تانوژی	فرانسه
		ویلیام دانیل فیلیپ	آمریکا
۱۹۹۸		رابرت لافلین	آمریکا	برای کشف جدید از یک فرم مایع کوانتومی[۱۰۴]
		هورست لودویگ اشتورمر	آلمان  آمریکا
		دانیل چی تسوئی	آمریکا
۱۹۹۹		خرارد توفت	هلند	برای مشخص کردن ساختار کوانتومی از فعل و انفعالات الکتروضعیف در فیزیک[۱۰۵]
		مارتینیوس ولتمن	هلند
۲۰۰۰		ژورس آلفروف	روسیه	برای توسعه نیمه رسانا هترواستراکچرز مورد استفاده در سرعت بالا واوپتو الکترونیک
		هربرت کرومر	آلمان  آمریکا
		جک کیلبی	آمریکا	برای مشارکت در اختراع تراشه