برندگان نوبل فیزیک ( 3 )
سه شنبه, ۱۵ دی ۱۳۹۴، ۰۷:۱۹ ب.ظ
2001 | 100px | اریک آلن کرنل | آمریکا | برای دستیابی به چگالش بوز-اینشتین در رقیق کردن گازها از اتمهای قلیایی، و برای مطالعات اولیه اساسی خواص میعانات |
کارل ادوین ویمن | آمریکا | |||
ولفانگ کترله | آلمان | |||
۲۰۰۲ | ریموند دیویس پسر | آمریکا | برای سهم پیشگام دراخترفیزیک، به ویژه برای تشخیص نوترینوهای کیهانی | |
ماساتوشی کوشیبا | ژاپن | |||
ریکاردو جیاکونی | آمریکا | برای کمکهای پیشگام به فیزیک نجومی، که منجر به کشف منابع اشعه کیهانی شد. | ||
۲۰۰۳ | آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف |
روسیه آمریکا |
برای کمکهای پیشگام به تئوری ابررسانایی و ابرشاره | |
ویتالی لازاریویچ گینزبرگ | روسیه | |||
آنتونی جیمز لگت |
بریتانیا آمریکا |
|||
۲۰۰۴ | دیوید گراس | آمریکا | برای کشف آزادی مجانبی در نظریه نیروی هستهای قوی | |
دیوید پولیتزر | آمریکا | |||
فرانک ویلچک | آمریکا | |||
۲۰۰۵ | روی جی. گلوبر | آمریکا | برای همکاری در نظریه کوانتومی انسجام نوری | |
جان هال | آمریکا | برای مقالات خود جهت توسعه مبتنی بر لیزر، دقت طیفبینی، روش شانه بسامد نوری | ||
تئودور هانش | آلمان | |||
۲۰۰۶ | جان ماتر | آمریکا | برای کشف شکل مربوط به تابش جسم سیاه و ناهمسانگردی در تابش زمینه کیهانی | |
جرج اسموت | آمریکا | |||
۲۰۰۷ | آلبر فر | فرانسه | کشف مقاومت مغناطیسی بزرگ | |
پتر گرونبرگ | آلمان | |||
۲۰۰۸ | ماکوتو کوبایاشی | ژاپن | کشف منشأ تقارن شکسته و اثبات وجود حداقل سه دسته از کوارکها در طبیعت | |
شیهید ماسکاوا | ژاپن | |||
یوایچیرو نامبو | آمریکا | کشف مکانیسم شکست خود به خود تقارن در ذرات زیراتمی | ||
۲۰۰۹ | چارلز کائو |
هنگ کنگ بریتانیا آمریکا |
پژوهش منجر به اختراع فیبر نوری برای مخابرات نوری | |
ویلارد بویل | کانادا | اختراع سی سی دی یا ردیاب نور، دستگاه بارجفتشده | ||
جورج اسمیت | آمریکا | |||
۲۰۱۰ | آندره گایم |
روسیه هلند |
برای آزمایشهای پیشگامانه در رابطه با مواد دوبعدی گرافین | |
کنستانتین نووسلف |
روسیه بریتانیا |
|||
۲۰۱۱ | آدم ریس | آمریکا | برای کشف انبساط شتابان جهان از طریق ابرنواخترهای دوردست | |
سال پرلموتر | آمریکا | |||
برایان اشمیت |
آمریکا استرالیا |
|||
۲۰۱۲ | سرژ هاروش | فرانسه | برای پیداکردن روشهای آزمایش تکسیستمهای کوانتمی | |
دیوید واینلند | آمریکا | |||
۲۰۱۳ | پیتر هیگز | بریتانیا | برای کشف ذرهٔ «هیگز بوزون» | |
فرانسوا انگلرت | بلژیک | |||
۲۰۱۴ | ایسامو آکاساکی | ژاپن | برای ابداع دیودهای کارآمد منتشرکنندهٔ نور آبی (الایدی)» | |
هیروشی آمانو | ژاپن | |||
شوجی ناکامورا |
|
برندگان جایزه نوبل فیزیک سال 2015
مکدونالد (راست) و کاجیتا به طور مشترک برندگان جایزه نوبل اعلام شدند
یک فیزیکدان ژاپنی و یک فیزیکدان کانادایی به طور مشترک جایزه فیزیک نوبل سال ۲۰۱۵ را بردهاند.آکادمی سلطنتی علوم سوئد در اطلاعیهای در روز ۱۴ مهر (۶ اکتبر)، اعلام کرد که تکاکی کاجیتا، فیزیکدان ژاپنی، و آرتور بی. مکدونالد، فیزیکدان کانادایی به خاطر دستاورد تحقیقاتی خود در مورد نونترینوها برنده جایزه نوبل شدهاند.
مبلغ این جایزه ۸ میلیون کران سوئد (معادل ۹۶۲ هزار دلار آمریکایی) است که به طور مساوی بین این دو پژوهشگر تقسیم خواهد شد.
در اطلاعیه آکادمی سلطنتی علوم سوئد آمده است که کشفیات این دو فیزیکدان استنباط بشر از ماهیت نوتریینو را تغییر داد و میتواند در درک از کائنات بسیار موثر باشد. این دو پژوهشگر کشف کردند که نوترینوها، که از ذرات بنیادی هستند، دارای جرم هستند.
تکاکی کاجیتا و آرتور مکدونالد پدیده جدید "نوسان نوترینو" را شناسایی کردهاند که تحولی اساسی در فیزیک ذرات بنیادی محسوب میشود.
پرفسور مکدونالد در یک مصاحبه تلفنی گفته است که قطعا در جریان تحقیقات در این زمینه، لحظه "کشف بزرگ" هم وجود داشت و آن زمانی بود که مشاهده شد که نوترینوها در مسیر حرکت از خورشید به زمین از یک نوع به نوع دیگر تغییر شکل مییابند.
تکاکی کاجیتا مدیر موسسه تحقیقات اشعه کیهانی و استاد دانشگاه توکیو و آرتور مکدونالد استاد سابق دانشگاه کوئینز در کاناداست.
پیشتر، برندگان جایزه پزشکی نوبل برای سال جاری هم معرفی شده بودند.
جوایز نوبل طبق وصیت آلفرد نوبل، مخترع دینامیت، پایهگذاری شد و هر ساله به افرادی اعطا میشود که در رشتههای مختلف علوم، ادبیات و صلح دستاوردهای بارزی داشتهاند.
- ۹۴/۱۰/۱۵