افراد بسیار باهوشی در جهان وجود دارند که باعث تغییر و دگرگونی عمده‌ای در علم و فناوری‌های جهان شده‌اند. قضاوت اینکه کدام فرد باهوشتر است، بسیار سخت و پیچیده است.
با یک نگاه کلی می‌توان گفت که برخی از افراد باهوشتر از برخی دیگر هستند. باهوش از نظر آنچه که همه ما آن را به کار می‌بریم. البته هوش و هوشمندی نیز، انواع مختلف دارد. برای مثال؛ شما می‌توانید یک نابغه ریاضی باشید، اما هیچ مهارتی در برقراری راوبط عمومی و... نداشته باشید.
افرادی که قادر به تعریف دوباره علم فیزیک، شیمی، زیست شناسی و تمام چشم انداز‌های ما در زندگی هستند. جزء دسته افراد باهوش و هوشمند هستند. آنها کلمه "نبوغ" را با خود یدک می‌کشند.
نبوغی که باعث شگفتی شما در این جهان پر از اسرار می‌شود. نبوغی که باعث کشف اسرار و پاسخ سوال‌های بی‌جواب انسان کره خاکی می‌شود.
نکته بسیار مهم این است که این افراد از آن جهت باهوش و دارای نبوغ نامیده می‌شوند که تنها از "2.5" درصد توانایی مغز خود استفاده می‌کنند. توجه کنید تنها " 2.5 " درصد!
انیشتین با نبوغ خاص خود، جزء افراد باهوش جهان در تمام زمانها می‌دانند. این دانشمند، موفق به کشف و حل برخی از مسائل بسیار پیچیده ریاضی شده است. ضریب هوشی او را بالای 200 دانسته‌اند که هنوز در مقایسه زمانی، رقیبی برای آن پیدا نشده است. او را به عنوان یکی از باهوش‌ترین فردی که تا کنون روی این کره خاکی راه رفته است، می‌شناسند.
اگرچه IQ و هوش معیارهای قابل اندازه‌گیری هستند، اما هنوز هم به سختی می‌توان با این ارقام به یک نفر برچسب باهوش بودن زد.
چرا که برای این برچسب شما نیاز دارید، نشانه‌های دیگری را نیز مورد توجه قرار دهید. نشانه‌هایی چون خلاقیت، تفکر خلاق، چشم‌انداز‌های نامحدود، عدم وابستگی دگم‌گونه به دانش گذشته و حال...
ارزیابی و اندازه‌گیری همه این نشانه‌ها بسیار سخت، وقت‌گیر و هزینه‌بر است. به همین خاطر تنها به اندازگیری هوش اکتفا کرده و افراد را از این نظر رده‌بندی می‌کنند.
